Sherali Jurayev - Ayo soqiy

Yuzin ko‘rgim kelur har on, bu hijron lahzasi yillar,
Firoq sahrosida qiynab, ko‘zimga tortadir millar,
Azobim yuklasam nogox, chidolmay chinqirar fillar,
Ayo soqiy sunib joming qil ehson, yashnasin dillar,
Ko‘rundi avval ishq osonu so‘ngra tushdi mushkullar.
Vujudim rishtasiiga tim qaro soch tolasii bandkim,
Labiining bolidin sharmandadir novvot ila qandkim,
Junun sahrosida chekkan azobim Qays uchun pandkim,
Sabo yechmoqchi bo‘lgan soochining xushbo‘yiga ontkim,
Muanbar xalqa - xalqa soochidin qon bo‘ldi bu dillar.

Muhabbat rozinii dilbar kelib sirri nihon aytsa,
Qulog‘imga pichirlab, jilmayib shirin suxon aytsa,
G‘anim ko‘z yoshiga cho‘kkay chekib oxu fig‘on, aytsa,
Botir sajjodanii mayga agar piri mug‘on aytsa,
Yo‘lovchiga erur ma‘lum yo‘l ahvoli va manzillar.
Sanam mujgonidan paykon kelib sanchilsa gar bir dam,
Jigar sadporalar bo‘lg‘ay berolmas hech kishi yordam,
Magar hoziq tabibim yor, tirilgay so‘zlasa murdam,
Menga yor uyida ishrat qurish imkoni yo‘q har dam,
Qilurkan qo‘ng‘iroq faryood, bog‘lang yukni g‘ofillar.

Ayo ey dil tilab vaslin yutarsan qon ila zardob,
Qo‘yar joninga o‘t dilbar kiyib qirmiz qabo zarbob,
Bu yo‘lga kirma deb ogoh etibdur ishq elin arbob,
Qorong‘udir kecha qo‘rqinchli mavj, daxshatlidir girdob,
Na bilg‘ay holimizni chetda turgan yuuki yengillar.
Falakning charxi kaj , undan muruvvat kutma, ey Hofiz,
Zaminnii titratib Vulqon kabi qon yutma, ey Hofiz
Kezib sahro biyobonlar aro yo‘l tutma, ey Hofiz,
Agar vasl istasang undan uzoqqa ketma, ey Hofiz,
Tilakni izla, qo‘y dunyoni, ber orzuga tabdillar.